نمونه ادرار برای تشخیص انواع عفونت­های دستگاه ادراری و اثبات وجود برخی از مواد و سلول­ها از جمله قند، پروتئین، خون، گلبول­های سفید و گلبول­های قرمز تحت بررسی قرار گرفته و در صورت لزوم کشت داده می­شود. 

اگر نمونه ادرار در زمان جمع­آوری آلوده شود نتایج آزمایش ادرار و کشت آن خصوصا از نظر تشخیص عفونت­ها دچار اشکال خواهد شد، لذا باید نکات زیر را رعایت نمود:

پیش از انجام آزمایش از نوشیدن بیش از حد مایعات اجتناب نمائید. 

دست­های خود را کاملا با آب و صابون شسته و به خوبی با دستمال کاغذی خشک کنید. 

درب ظرف ادرار را با احتیاط باز کنید؛ بدون آن که دست­های شما با سطح داخلی ظرف یا درب آن تماس پیدا کند. 

سر آلت را با دستمال مرطوب یکبار مصرف دوبار و هر بار با استفاده از یک دستمال جدید تمیز کنید. 

مراقب باشید که سر آلت به سطح داخلی ظرف نخورد. 

مقدار کمی از قسمت اول ادرار (چند قطره اول) را به داخل توالت تخلیه کرده و حدود 30 میلی لیتر (نصف ظرف نمونه) از آن را جمع کنید. 

درب ظرف نمونه را بسته و آن را تحویل آزمایشگاه دهید. 

توجه داشته باشید که: بهترین نمونه برای تشخیص عفونت­های ادراری نخستین نمونه ادرار صبحگاهی است. 

مراجعه کننده گرامی: 

در صورتی که نمونه ادرار در منزل تهیه می­شود: 

حتما پس از جمع آوری ادرار باید آن را در طبقه پائین درب یخچال قرار دهید. 

نمونه ادرار را تقریبا تا 12 ساعت پس از جمع آوری می­توان در یخچال نگهداری نمود. 

در زمان انتقال نمونه ادرار به آزمایشگاه آن را در کنار یخ قرار دهید.